Μία φωτογραφία – έκπληξη δημοσίευσε στα κοινωνικά δίκτυα η Παυλίνα Βουλγαράκη.
Η τραγουδίστρια Παυλίνα Βουλγαράκη απολαμβάνει τις καλοκαιρινές της διακοπές στα Κύθηρα.
Η δημοφιλής καλλιτέχνης βρέθηκε στην παραλία, παρέα με τον σκύλο της της και πόζαρε στον φακό. Παρότι η ερμηνεύτρια είναι χαμηλών τόνων, «ανέβασε» στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, φωτογραφία της στην οποία πόζαρε τόπλες στην αμμουδιά.
Παράλληλα, δημοσίευσε και ορισμένα ακόμη στιγμιότυπα.
Συνόδεψε την ανάρτησή της με την ακόλουθη λεζάντα. «Αν δεν σου δίνει ηρεμία, ήρθε η ώρα να ησυχάσεις».
Οι διαδικτυακοί της φίλοι προχώρησαν σε πολλά κολακευτικά σχόλια και likes.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της, η Βουλγαράκη είχε μιλήσει (στo ‘Bovary‘)για την οικογένειά της επισημαίνοντας: «Έχω τρία αδέρφια αλλά επειδή μεγαλώσαμε μαζί με τη μικρή μας την ξαδέρφη, τη Χάιντι, νιώθω σαν να έχω τέσσερα. Το βασικό συναίσθημα όταν σκέφτομαι την οικογένειά μου είναι εκείνο της ομάδας και αυτό με έχει καθορίσει.
Μεταξύ μας είμαστε πάρα πολύ αγαπημένοι. Νιώθω πως, ό,τι και να γίνει έχω τουλάχιστον κάποιους ανθρώπους που με αγαπούν όπως είμαι -όπως και εγώ αντίστοιχα εκείνους. Και αυτό μου δίνει μια εσωτερική δύναμη και με κάνει να νιώθω ασφαλής.
Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι πολύ έντονα την Κρήτη, τα ξαδέρφια μου και την κατασκήνωση που πήγαινα εκεί για πάρα πολλά χρόνια. Από εκεί είναι ο πατέρας μου και πηγαίναμε κάθε καλοκαίρι, Χριστούγεννα και Πάσχα. Βασικά, όποτε είχαμε την ευκαιρία, ήμασταν εκεί.
Παίρναμε το καράβι και πηγαίναμε ακόμα και για μια μέρα. Να φανταστείς, δεν έχανα ποτέ γενέθλια των ξάδερφών μου.
Εγώ ως παιδάκι νιώθω ότι ήμουν κλειστή. Βέβαια, αν ρωτήσεις τον αδερφό μου τον Διονύση, θα σου πει ότι ήμουν πιο εξωστρεφής, τουλάχιστον με τους δικούς μου. Ήμουν από τα παιδιά που ‘έβρισκαν τη γωνία τους’ που λένε …
Εκ των πραγμάτων, η οικογένειά μου ήταν ‘αντικανονική’. Ωστόσο, αυτό που σε εμένα έκανε πολύ καλό ήταν ότι -ενώ έμενα στην Αθήνα, μεγάλωνα στο Λυκαβηττό και πήγαινα στο Κολλέγιο-, τα ερεθίσματά μου ήταν από την Κρήτη, γιατί περνούσαμε πάρα πολύ χρόνο εκεί.
Εκεί ήταν η καρδιά μου. Οπότε, μπορεί να ζούσα εδώ, αλλά βάδιζα με τα ερεθίσματα ενός διαφορετικού περιβάλλοντος. Αυτή η αντίθεση με διαμόρφωσε».