Δύσκολες ώρες για τη Ρέα Τουτουνζή καθώς έφυγε από τη ζωή πατέρας της.
Την δσάρεστη είδηση γνωστοποιήσει η ίδια μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
«Αντίο μπαμπάκα μου. Θα μου λείψεις πολύ. Είσαι και θα είσαι τα πάντα μου», έγραψε η Ρέα Τουτουνζή.
Η απώλεια της μητέρας της στα 12 και ο χωρισμός των γονιών της
«Έχασα τη μητέρα μου στα 12 μου χρόνια, πληγώθηκα πολύ, ήμουν και τόσο μικρή. Ένα κορίτσι χρειάζεται τη μητέρα του ειδικά σε αυτή την ηλικία. Μόνη μου αντιμετώπισα τους προβληματισμούς μου με τα αγόρια, όλα τα θέματα που απασχολούν μια έφηβη. Δεν είχα έναν άνθρωπο να συμβουλευτώ, να με καθοδηγήσει. Η γιαγιά τι να μου έλεγε; Υπήρχε χάσμα ανάμεσα μας. Η μαμά είναι απαραίτητη. Αναντικατάστατη! Το ότι έμεινα ορφανή από μαμά με πληγώνει ακόμη, το κουβαλώ μέσα μου! Δεν θα ήθελα ποτέ το παιδί μου να ζήσει κάτι τέτοιο», είχε πει σε συνέντευξή της.
«Οι γονείς μου χώρισαν πολύ νωρίς, όταν ήμουν πέντε χρόνων. Ο πατέρας μου ζούσε πάντα στην Αίγυπτο κι εγώ έμενα με τη μαμά, τον παππού και τη γιαγιά».
Ρέα Τουτουνζή: «Δεν χτύπησε ποτέ το καμπανάκι για να κάνω παιδί»
Η Ρέα Τουτουνζή μίλησε στην κάμερα της εκπομπής, «Mega Καλημέρα» και αναφέρθηκε στο διαζύγιό της μετά από 10 χρονιά γάμου, στην απόφασή της μην κάνει παιδί αλλά στην απώλεια της μητέρα της
Τα δέκα χρόνια γάμου και το διαζύγιο
«Είμαι πάρα πολύ καλά, ξαναγνωρίζω τον εαυτό μου. Ήμουν σε έναν γάμο 10 χρόνια. Ήταν μια συνειδητή απόφαση και υπάρχει πάρα πολύ αγάπη μεταξύ μας, υπάρχει φιλία μεγάλη, αυτοεκτίμηση, σεβασμός».
Η επιλογή να μην κάνει παιδιά
«Βασικά δεν χτύπησε ποτέ το καμπανάκι. Αυτό το καμπανάκι που λένε δεν το άκουσα ποτέ. Δεν το έχω μέσα μου.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπώ τα παιδιά, τα αγαπώ πάρα πολύ και θεωρώ ότι είναι και πιο τίμιο. Υπάρχουν και άνθρωποι που κάνουν πράγματα που δεν θέλουν να κάνουν, επειδή τους αναγκάζει η κοινωνία να τα κάνουν για τους γονείς και μετά ταλαιπωρούνται».
Για τον θάνατο της μητέρα της
«Ήταν πολύ δύσκολο που έμεινα χωρίς μαμά στα 11 χρόνια μου, αλλά η ζωή σου παίρνει και σου δίνει. Δεν ήταν καθόλου εύκολο, αλλά μου έδωσε μια γιαγιά, φίλους και φίλες που τους έχω στη ζωή μου ακόμα και σήμερα. Δεν ξεπερνιέται ποτέ αυτή η απώλεια».