19 Μαρτίου 2021 07:30
Λένε πως ένας χωρισμός ισούται με έναν μικρό θάνατο. Όσο πόνο όμως κι αν εμπεριέχει, δεν είναι απαραίτητα τόσο κακός. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι ακόμα και μετά από κάτι τόσο τραυματικό και επώδυνο.
Οι άνθρωποι μπορούν να βιώσουν μια προσωπική ανάπτυξη που μπορεί να τους φανεί χρήσιμη σε μελλοντικές τους σχέσεις. Εξάλλου, όταν κλείνει μια πόρτα, ανοίγει μια άλλη. Με υπομονή και θετική σκέψη, υπάρχει πάντα φως στο τούνελ.
Οι ψυχολόγοι Ty Tashiro και Patricia Frazier σε έρευνα τους εξέτασαν τη συσχέτιση και τη συχνότητα της προσωπικής ανάπτυξης και του πόνου μετά από έναν χωρισμό σε μια μελέτη με τίτλο: «Δεν θα ξαναβρεθώ σε μια σχέση σαν αυτή ποτέ ξανά».
Το δείγμα τους περιελάμβανε 92 φοιτητές ηλικίας 18-35 ετών που πρόσφατα είχαν βιώσει έναν χωρισμό. Διερεύνησαν όλους εκείνους τους παράγοντες σχετικά με την κατάρρευση των σχέσεων. Όπως το φύλο και την προσωπικότητα σε συσχέτιση με την προσωπική ανάπτυξη και τη δυσφορία που φέρνει ένας χωρισμός.
Όσον αφορά την προσωπική τους ανάπτυξη, οι συμμετέχοντες ανέφεραν τις εμπειρίες τους σχετικά με διαφορετικούς τρόπους που πίστευαν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις μελλοντικές ρομαντικές σχέσεις μετά από τον χωρισμό.
Όσον αφορά το φύλο, οι γυναίκες ανέφεραν περισσότερη προσωπική ανάπτυξη από τους άνδρες. Παράγοντες που συνδέονται με τα υψηλότερα επίπεδα πόνου μετά έναν χωρισμό και περιελάμβαναν ως αιτία τον πρώην σύντροφο. Και παράγοντες όπως το ευρύ περιβάλλον που εμπλέκονταν στην προηγούμενη σχέση.
Έχει όμως σημασία ποιος χώρισε ποιόν; Όπως φαίνεται, η απάντηση είναι πως ναι. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν διαφορετικά το τέλος μιας σχέσης και εξαρτάται από το ποιος έκανε το πρώτο βήμα για το χωρισμό. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης αναδεικνύουν ότι όσοι δεν ξεκίνησαν έναν χωρισμό βιώσαν περισσότερο άγχος και το ξεπέρασαν πιο δύσκολα. Κάτι που θεωρούν ότι πιθανότατα οφείλεται στην αίσθηση ότι δεν είχαν τον έλεγχο στην απόφαση του χωρισμού.
Το θετικό στοιχείο είναι πως η προσωπική ανάπτυξη μετά από έναν χωρισμό είναι κάτι που συμβαίνει συχνά στους ανθρώπους. Οι συμμετέχοντες της έρευνας ανέφεραν παράγοντες που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις μελλοντικές τους σχέσεις εντός τεσσάρων κατηγοριών. Την αυτοβελτίωση, την καλύτερη σχέση με φίλους και την οικογένεια, την ακαδημαϊκή επιτυχία και επιλέγοντας καλύτερους μελλοντικούς συντρόφους.
Μετά από έναν χωρισμό, συχνότερη είναι η αυτοβελτίωση, η οποία κυρίως εστιάζε στην βελτίωση των χαρακτηριστικών και των πεποιθήσεων ενός ατόμου. Οι αλλαγές αυτές δεν ήταν μεγάλες, αλλά αφορούσαν κυρίως συγκεκριμένες διαπροσωπικές συμπεριφορές όπως για παράδειγμα το να γνωρίζει κάποιος πότε έχει άδικο ή πότε έχει κάνει λάθος.
Η δεύτερη πιο συχνή ανάπτυξη ήταν αυτή του κοντινού τους περιβάλλοντος με την έννοια ότι βελτιώθηκαν οι σχέσεις τους με την οικογένεια ή ότι οδηγήθηκαν σε κάποια ακαδημαϊκή επιτυχία.
Η εξήγηση των ερευνητών είναι πως όταν κάποιος απομακρύνεται από μια σχέση εστιάζει καλύτερα στο περιβάλλον γύρω του είτε αυτό είναι διαπροσωπικό είτε επαγγελματικό ή ακαδημαϊκό. Άλλοι τύποι ανάπτυξης που ανέφεραν οι φοιτητές- συμμετέχοντες ήταν η πιο σωστή επιλογή συντρόφου στο μέλλον, ενώ ήταν πιο θετικοί στην βελτίωση της επικοινωνίας.
Το τέλος μιας σχέσης δεν είναι μόνο το τέλος ενός κεφαλαίου, αλλά και η έναρξη ενός άλλου. Είναι προτιμότερο ο καθένας να κοιτάξει τα λάθη του και να τα διορθώσει σε κάποια μελλοντική θέση από το να αναμοχλεύουμε το παρελθόν και να κατηγορούμε τους άλλους.
πηγή: ygeiamou
