Έχω την αίσθηση πως η γλυκοπατάτα είναι, από λίγο έως πολύ, παρεξηγημένη στην Ελλάδα. Με ποια έννοια: Δεν ξέρω σχεδόν κανέναν -εκτός απ’ τους γνωστούς σεφ- που να τη χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του. Στην κουζίνα του. Κι όμως: Μπορείς να τη βρεις κάθε εποχή -και παντού- και είναι και πεντανόστιμη. Κάνεις, δε, χίλια δυο πράγματα μαζί της (όπως και με την κοινή πατάτα)΄. Επειδή λοιπόν δεν μ’ αρέσουν οι… παρεξηγήσεις -κανενός τύπου- κι επειδή, τις προάλλες, σ’ ένα φιλικό σπίτι, στη Γλυφάδα, γεύτηκα αυτό το αλλιώτικο μεν, λαχταριστό δε, πιάτο που σου παρουσιάζω, διάβασε τη συνταγή, do it yourself και -πίστεψέ με- δεν θα το μετανιώσεις.΄
Καταρχάς, θα χρειαστείς μια μεγάλη κούπα γλυκοπατάτα, την οποία πρώτα θα έχεις ψήσει και στη συνέχεια λιώσει. Έπειτα, ένα φλιτζάνι καφέ φασολάκια -μαυρομάτικα ή πράσινα, ό,τι σ’ αρέσει- κι ένα παντζάρι (τι ωραία γεύση, τι δροσιά), που θα έχεις βράσει.
Επίσης, ένα κουταλάκι του γλυκού μαγιά κι 1/4 της κούπας κάσιους ή όποιους νομίζεις πως «δένουν» γευστικά. Μισή κούπα βρώμη, λίγο θυμάρι, ένα κουταλάκι της σούπας τζίντζερ, δύο σκελίδες σκόρδο, ένα κρεμμυδάκι (αν σού βρίσκεται εσαλότ, καλύτερα) ξεφλουδισμένο, κομμένο όπως σου αρέσει και καραμελωμένο.
Δεν είναι μόνο αυτά όμως: Χρειάζεσαι κι ένα κουταλάκι της σούπας σιρόπι σφένδαμου. Και φυσικά τη σος της αρεσκείας σου. Τ’ ανακατεύεις, τα τοποθετείς με τέτοιον τρόπο που δεν “στραπατσάρουν” την αισθητική σου -και τη δική μου και οποιουδήποτε άλλου- και έχεις ένα υγιεινότατο και πεντανόστιμο πιάτο με γλυκοπατάτα (την παρεξηγημένη).
TIP Για να γίνει τέλειο το πιάτο, συμπλήρωσε, στο γαρνίρισμα, τοματίνια Σαντορίνης.
Ντονατέλλα Αδάμου