Ρένια Λουϊζίδου: «Εννιά στις δέκα περιπτώσεις κακοποιητικής συμπεριφοράς είναι από κατάχρηση εξουσίας»

Η Ρένια Λουϊζίδου παραχώρησε μια πολύ αποκαλυπτική συνέντευξη στην Κατερίνα Καινούργιου. Μίλησε για τους ρόλους που έχει παίξει, για την οικογένειά της, ενώ παράλληλα πήρε θέση για την επιλογή του Άρη Σερβετάλη και την φυλάκιση του Πέτρου Φιλιππίδη.

«Υπάρχει η ανυπόστατη φήμη ότι είμαι γουρλού, αλλά δεν έχω κανένα λόγο να τη διαψεύδω. Δεν ήταν όλες μου οι δουλειές επιτυχημένες, αλλά υπήρχαν 2-3 που κράτησαν πολύ στον χρόνο». Είπε για τις δουλειές που έχει συμμετάσχει.

Για την αποχώρηση του Άρη Σερβετάλη από την παράσταση Ρινόκερος, σχολίασε:

«Ο καθένας με την πράξη του δείχνει την τοποθέτησή του. Είχε προειδοποιήσει ο Άρης την παραγωγή. Όσον αφορά σε εμένα είμαι πλήρως εμβολιασμένη και παίζω σε μια παράσταση που ήταν προγραμματισμένη για εμβολιασμένους. Θα συζητούσα με συνάδελφο που δεν έχει εμβολιαστεί. Με τον συνάδελφο μου στη σκηνή δουλεύουμε χωρίς μάσκες, δεν παίζουμε με αυτά. Εγώ το φοβάμαι, φοβόμουν και το εμβόλιο, είμαι σε μια ηλικία που δεν μπορώ να παίζω με αυτά. Γενικά δεν μου αρέσει που σαν χώρος βρισκόμαστε τόσο εύκολα σε δημόσιο μαλλιοτράβηγμα για τις απόψεις μας».

Ο λόγος που δεν αποφάσισε να κάνει κι άλλο παιδί

«Δεν έκανα άλλο παιδί, γιατί φοβόμουν. Είχα δύο αποβολές πριν από την εγκυμοσύνη. Όταν σταμάτησα να φοβάμαι ο Βίκτορας είχε γίνει 6 χρονών και το αφήσαμε. Μακάρι να μην είχα φοβηθεί, θα είχαν κάνει 2 και 3. Οι δύο αποβολές με έκαναν να είμαι κάθε μέρα σε καθεστώς πανικού και τρόμου, μην ξανασυμβεί». Μάλιστα είπε ότι ο γιος της και ο άντρας της είναι οι πιο αυστηροί και to the point κριτές της.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έχει απορρίψει ρόλους

«Έχω απορρίψει κάτι που έγινε μεγάλη επιτυχία, αλλά το έκανα πολύ συνειδητά. Ήξερα ότι θα είναι καλό και θα σκίσει, αλλά εγώ επέλεγα να κάνω κάτι άλλο. Η πρώτη επιλογή για το “Καφέ της Χαράς” ήταν η Δήμητρα Ματσούκα».

Για τον Πέτρο Φιλιππίδη είπε:

«Όταν τον σκέφτομαι στη φυλακή σοκάρομαι βαθιά και δεν θα σταματήσει ποτέ να με σοκάρει ο άνθρωπος σε μια φυλακή. Δεν μπορώ να πω ότι εξεπλάγην, ήξερα όχι για τόσο ακραία πράγματα. Δεν ήξερα μέχρι που φτάνουν τα πράγματα. Ήξερα ότι πρόκειται για δύσκολη περίπτωση ανθρώπου στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Άνθρωπος με δύσκολη συμπεριφορά και δύσκολη διαχείριση. Εννιά στις δέκα περιπτώσεις κακοποιητικής συμπεριφοράς είναι από κατάχρηση εξουσίας.

Συνεργαστήκαμε στα πρώτα του βήματα και η κατάσταση ήταν ελεγχόμενη, αλλά με δείγματα ότι δεν θα είναι εύκολο. Είναι ένας πάρα πολύ έντονος και ακραίος χαρακτήρας. Όλες του οι εκφάνσεις είναι πολύ μεγάλες και οι καλές του. Με νεύρα, με εντάσεις. Εγώ δεν ήμουν βολικά σε αυτό το περιβάλλον.

Για να κρατήσω τα καλύτερα από κάποιο σημείο και μετά, απέφευγα την επαφή. Είχα την τύχη να μπορώ να το κάνω. Είχα αλλού δουλειά και δεν το είχα ανάγκη, μπορούσα να κάνω την επιλογή. Αυτό το να φτάσουμε στο σημείο να μας εξηγούν τα θύματα “γιατί τώρα;”, το θεωρώ φρικτό. Το θέατρο δεν βάλλεται. Δεν μου λείπει το ταλέντο κανενός. Δεν παθαίνει τίποτα το θέατρο αν του λείψει μια μονάδα».