Σπύρος Μπιμπίλας: «Για τη μετριότητά μου ως ηθοποιός απάντησε όλη η Ελλάδα»

Ο Σπύρος Μπιμπίλας μίλησε στο ΘΕΜΑ 104,6 για την υπόθεση Λιγνάδη αλλά και για τις καταγγελίες που δέχεται τον τελευταίο καιρό το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.

«Έχουν έρθει καταγγελίες κακής συμπεριφοράς σε πρόβες, κακοδιαχείρισης σε θέατρα. Πράγματα που πρέπει να διορθωθούν εφόσον βάλουμε μπροστά τον κώδικα δεοντολογίας στην εργασία μας.

Δηλαδή εάν κάποιος σκηνοθέτης πει ότι θέλω να σου κάνω οντισιόν στο σπίτι μου, στις 12 το βράδυ και σου πει φόρεσε και ένα μαγιό γιατί θέλω να σε δώ και εσύ πρέπει να πας, στον κώδικα δεοντολογίας θα μπει ότι απαγορεύεται.

Θα πρέπει η οντισιόν να έχει δύο – τρία άτομα που θα εξετάζουν και ποτέ μόνος του ο άλλος και ποτέ σε σπίτι» είπε ο πρόεδρος του ΣΕΗ.

Αμέσως μετά ρωτήθηκε για την υπόθεση Λιγνάδη λέγοντας πως είναι ψέματα πως οι δικηγόροι του Σωματείου εκροσωπούν θύματα του σκηνοθέτη.

«Είναι εντελώς ψευδές, οι δικηγόροι των πρώτων θυμάτων που εμφανίστηκαν, δεν έχουν καμία σχέση με το Σωματείο μας.

Αλλά ούτε και αυτοί που εξιστορούσαν αυτές τις ιστορίες για τον κ. Λιγνάδη ήταν μέλη του Σωματείου μας. Ξεκίνησε από ανθρώπους εντελώς εκτός του χώρου.

Είναι ένα μύθευμα, στο Σωματείο έχουμε μία και μοναδική δικηγόρο, τη Χαρά Μαρούλη, η οποία εργάζεται 20 χρόνια σε εμάς».

Σχετικά με τη δήλωση Λιγνάδη ότι είναι μέτριος ηθοποιός είπε χαρακτηριστικά:

«Για τη μετριότητά μου ως ηθοποιός, δεν απαντάω σε τέτοια, απάντησε όλη η Ελλάδα. Δεν υπάρχει καμία διαμάχη ειδικά με τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

Επί 40 χρόνια δεν έτυχε να συναντηθούν οι δρόμοι μας, ούτε στο θέατρο ούτε στη ζωή, παρά μόνο όταν παίξαμε τα Στρουμφάκια το 1981 στην ΕΡΤ, που καθόμασταν στο ίδιο έδρανο μεταγλώττισης και εγώ έκανα τον Γκρινιάρη και εκείνος τον Μελένιο.

Από τότε μέχρι σήμερα, ένα γεια σε πρεμιέρα και αυτό από μακριά. Μία φωτογραφία υπάρχει από την Επίδαυρο που πήγα να δω την παράσταση ως πρόεδρος του ΣΕΗ».

«Μπήκα ξανά στο Σωματείο των Ηθοποιών μόνο για να βοηθήσω τους ηθοποιούς να κάνουμε συλλογικές συμβάσεις και να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια. Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα έπεφτε πάνω μου ένα τέτοιο τεράστιο βουνό.

Κάτι που λένε όλοι οι παλιοί ηθοποιοί είναι ότι και στα παλιά χρόνια γίνονταν ανάλογα ή περίεργα πράγματα που όμως κανείς ποτέ δεν μίλησε και έτσι, κάποιοι άνθρωποι που έκαναν πιθανόν και αξιόποινες πράξεις στο παρελθόν, πέρασαν στο απυρόβλητο της ιστορίας.

Ο νεκρός που πιθανόν να έκανε περίεργα πράγματα να έχει μείνει ως ένα σούπερ όνομα και ο χρόνος να τα πήρε μαζί του όλα.

Τώρα, επειδή ζούμε σε μια άλλη κοινωνία που ο κόσμος δεν ανέχεται πια τέτοιου είδους εξευτελισμούς από την κατάχρηση εξουσίας ή γοητείας.

Οι άνθρωποι έχουν δεινοπαθήσει από ανθρώπους που εξασκούσαν πάνω τους τη γοητεία, τη μαγεία της γνώσης τους και την εξουσία που τους ήρθε είτε με το σταυρό στο χέρι ή κάποιοι άλλοι λόγω πολιτικών μέσων και πολιτικών συγκυριών».