25 Νοεμβρίου 2021 08:00
Σπύρος Μπιμπίλας: «Το όνομά μου εκτοξεύθηκε αλλά τα μυαλά μου δεν πήραν αέρα».
«Το αντιμετωπίζω πολύ ψύχραιμα και αυτό. Το όνομά μου εκτοξεύθηκε αλλά τα μυαλά μου δεν πήραν αέρα. Η αναίτια επίθεση που δέχτηκα με εξύψωσε τόσο πολύ που άρχισαν όλοι να δείχνουν ότι με αγαπάνε, ακόμα και αυτοί που δεν με αγαπούσαν. Καταλαβαίνω τους ανθρώπους που μου ζητάνε συγγνώμη με τον τρόπο τους και γελάω με άλλους που μου δείχνουν τόσο μεγάλη αγάπη, ενώ ξέρω ότι δεν ισχύει. Δεν περιαυτολογώ αλλά είμαι ένας καλός ηθοποιός και όλοι με ήθελαν στις δουλειές τους. Δεν έχω ζητήσει ποτέ πολλά χρήματα και δεν κοίταξα ποτέ αν είναι μεγάλος ή μικρός ο ρόλος», τόνισε και συνέχισε:
«Δεν έχω νιώσει πόνο, ένιωσα πικρία όταν με εκμεταλλεύτηκαν οικονομικά άνθρωποι. Όχι να με πληρώσουν λίγο αλλά να δανείσω εγώ χρήματα για να φτιαχτεί μια δουλειά και μετά να μην μου τα επιστρέψουν ποτέ. Έχει συμβεί πάρα πολλές φορές αυτό. Εκτός από τα προβλήματα με το metoo και τον κορονοϊό, δεν μας δίνουν τα δικαιώματα και από τις πλατφόρμες. Κάνουμε μεγάλους αγώνες».
«Για αυτό έχω αποφασίσει να μην θέλω να δίνω χρήματα, παρά μόνο για βοήθεια. Εγώ αυτά τα χρήματα τα απέκτησα από την δουλειά μου, ούτε από τους δικούς μου, ούτε μου τα πέταξε κάποιος στο πορτοφόλι μου»
https://youtu.be/p0miuQDCHbk
«Οι φίρμες σνόμπαραν το σωματείο παλιά, τώρα όχι. Ειδικά όταν ξεκίνησε το πρόβλημα του κορονοϊού ήρθαν ακόμα και πολύ παλιοί ηθοποιοί».
«Βοηθάνε πάρα πολύ πια και δίνουν χρήματα. Μερικοί έδωσαν πολλά χρήματα για να βοηθήσουν άλλους ηθοποιούς που είχαν πρόβλημα στον κορονοϊό. Χρειάζονται οι συλλογικές συμβάσεις για να ξέρει ο μικρός ηθοποιός τι πρέπει να παίρνει. Τα τελευταία 15 χρόνια παρουσίαζαν ότι οι εργαζόμενοι στο θέατρο είχαν σαν πρώτη τους μέρα εργασίας την πρεμιέρα και όχι τις πρόβες. Το υπουργείο Πολιτισμού όταν χρειαστήκαμε βοήθεια μας βοήθησε».
«Έχω γίνει ο καλύτερος μάρτυρας στα δικαστήρια, λόγω των σπουδών μου στη νομική. Δεν έχω γίνει ποτέ ψευδομάρτυρας. Δούλεψα σε δικηγορικό γραφείο παράλληλα με το θέατρο. Ήμουν βοηθός δικηγόρου σε ναυτιλιακά. Η σοβαρότητα δεν έχει να κάνει ούτε με τα χρώματα, ούτε με τον τρόπο που ντυνόμαστε».
«Αγαπούσα την Αλίκη Βουγιουκλάκη και κοιμόμουν με μια φωτογραφία της κάτω από το μαξιλάρι. Σε έκθεση στο δημοτικό είχα γράψει ότι αγαπάω περισσότερο την Αλίκη, από ότι τη μαμά και τον μπαμπά μου. Η μεγαλύτερή μου ευτυχία ήταν ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν οικογένειά μου».
«Η μαμά μου που με λάτρευε, στην πρώτη ομάδα που κάναμε όταν αποφοιτήσαμε, ήρθε και έκανε την ταμία, την καθαρίστρια και τη μοδίστρα. Ο μπαμπάς μου είχε πεθάνει όταν έγινα ηθοποιός», δήλωσε και τόνισε ότι παραμένει άθρησκος. «Δεν χρειάζομαι τον φόβο καμίας θρησκείας. Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Μία κυρία με έβρισε στον δρόμο επειδή βγαίνω και λέω ότι είμαι άθρησκος. Ό,τι δεν αποδεικνύεται εγώ το βάζω στην άκρη. Σέβομαι όλες τις θρησκέιες, τις ιδιαιτερότητες και τις σεξουαλικές προτιμήσεις του καθενός».
«Ταξίδεψα στα βάθη της Τανζανίας και εκεί κατάλαβα πολλά. Δεν είμαι ρατσιστής».
Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου θέλησε να κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν του Σπύρου Μπιμπίλα και στα πρώτα του βήματα στην τηλεόραση. Ο ηθοποιός μίλησε για τους «Ιερόσυλους», τη σειρά της ΕΡΤ το 1983.
«Όταν έπαιξα στους “Ιερόσυλους” με τραβούσαν στον δρόμο να τους πω τον δολοφόνο. Έλα που εγώ ήμουν ο δολοφόνος και δεν μπορούσα να τους το πω. Αναγκάστικα να πάρω το πρώτο μου αμάξι», δήλωσε.
«Δεν το είχα δει ποτέ. Με πήρε μία casting director και με ρώτησε αν θέλω να κάνω δοκιμαστικό. Το πρώτο που είπα είναι ότι δεν ξέρω καλά αγγλικά. Μου είπαν ότι μοιάζω στον Λάτση. Ντύθηκα όπως εκείνος και πήγα. Με διάλεξαν. Απαίτησα βοηθό για τη γλώσσα, μου είπαν μετά από 20 μέρες ότι δεν γίνεται και τους είπα ότι δεν θα πάω. Τελικά μου έφεραν. Με υποδέχτηκαν λες και ήμουν ο πιο διάσημος της Ελλάδας. Έγινα τα γυρίσματα στη Μαγιόρκα και τη Σεββίλη. Πέρασα πολύ ωραία, έκατσα 10 μέρες για ένα επεισόδιο».
«Υπήρχε χλιδή, άπειρη οργάνωση και άπειροι βοηθοί. Πήγα να δέσω τα κορδόνια μου μόνος μου και δεν με άφησαν. Δύο σκηνές έπαιξα βέβαια, δεν έκανα και κάτι. Πιο σπουδαία είναι αυτά που κάνω εγώ».
