Σπύρος Παπαδόπουλος: «Είπα στον εαυτό μου ‘είσαι ξεφτίλας, ρε φίλε, ντροπή σου’»
Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την εποχή της κρίσης καθώς και για την εκπομπή «Στην υγειά μας» μίλησε ο Σπύρος Παπαδόπουλος και ήταν αποκαλυπτικός.
Ο ηθοποιός και παρουσιαστής Σπύρος Παπαδόπουλος ήταν καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ «Στούντιο 4». Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην εκπομπή «Στην Υγειά μας», η οποία ολοκλήρωσε τον κύκλο της έπειτα από δεκαεπτά χρόνια προβολής.
«Με φώναξαν εδώ στην ΕΡΤ για την εκπομπή κι είπα ότι εγώ μόνο το ελληνικό τραγούδι ξέρω καλά, το λίγο πριν και μετά από εμένα. Μου είπαν να προχωρήσω κι όταν μου είπαν για δεύτερη χρονιά, τους απάντησα πού να βρω τόσες ιδέες…
Σε κάποιους ανθρώπους έπαιρνα εγώ ο ίδιος τηλέφωνο για να τους τιμήσω. Το είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν κάνω κάποια μουσικολογική εκπομπή, δεν με αφορά. Ήθελα να θυμίζω στα νέα παιδιά το ελληνικό τραγούδι. Μια κοπέλα 22 χρονών μου είπε για το Μάνο Χατζηδάκι, αν είναι σκηνοθέτης», είπε αρχικά ο Παπαδόπουλος.
Και πρόσθεσε: «Κάποια πράγματα ξέφευγαν και μέχρι ένα σημείο κουράστηκα. Ένιωσα μέσα μου ότι έκλεισε ο κύκλος, 17 χρόνια. Από ένα σημείο και μετά δεν το ήλεγχα, είχε ξεφύγει από τα χέρια μου.
Έλεγα να σταματήσω και μου έλεγαν ‘είσαι τρελός και τι θα κάνουμε εμείς’;».
Σε άλλο σημείο, ο ηθοποιός αποκάλυψε τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε την περίοδο της κρίσης. «Είμαι σκορποχέρης. Ό,τι και να περάσει από εδώ, περνάει, απλώς περαστικό είναι. Ό,τι βγάζω το ξοδεύω.
Δεν ξέρω πού τα ξοδεύω, θα σε γελάσω. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
Η μόνη περίοδος που είπα στον εαυτό μου ότι ‘είναι λίγο ντροπή σου’, ήταν στην κρίση, όταν ξαφνικά βρέθηκα στο σημείο να μην έχω να βάλω βενζίνη.
Είπα ότι ‘είσαι ξεφτίλας, ρε φίλε, ντροπή σου να έχουν περάσει τόσα λεφτά από τα χέρια σου και να μην έχεις μια’. Ήταν ημέρες που ήμουν σε τέτοια κατάσταση, σκορποχώρι…
Βέβαια, είμαι άνθρωπος του καθήκοντος, στην οικογένεια δεν έλειψε ποτέ τίποτα. Δηλαδή, την ώρα που εγώ δεν είχα να βάλω βενζίνη, από την οικογένεια δεν έλειπε τίποτα» δήλωσε.
Κλείνοντας, ο Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στο κεφάλαιο «έρωτας», λέγοντας: «Πάντα ήταν η αδυναμία μου οι γυναίκες, από μικρός έκανα παρέα με κορίτσια.
Είχα ρωτήσει κάποτε τον Κώστα Βουτσά αν περνάει αυτό ποτέ και μου είπε: ‘Μην ελπίζεις’.
Νόμιζα ότι είμαι φανατικός εναντίον του γάμου και τελικά, έκανα δύο. Δεν έγινα υπέρ βέβαια, απλώς απολαμβάνω πια τη ζωή μου πιο πολύ. Άλλες ποιότητες, που δεν τις είχα φανταστεί.
Απολαμβάνω να ζω μόνος μου, διαβάζω πολύ, όταν κουράζομαι παίζω λίγο μπουζούκι. Βλέπω τους φίλους μου σχεδόν καθημερινά το βραδάκι».
Όσο για το ενδεχόμενο να ερωτευτεί ξανά, απάντησε: «Πολύ δύσκολο να ερωτευτώ τώρα, έχω γίνει τρομερά δύσκολος. Πρέπει η άλλη να είναι ο ουρανός με τ’ άστρα μαζί. Σε εμένα θα πέσει;
Δεν το αποκλείω βέβαια, αλλά δεν το ψάχνω καθόλου. Για να με συγκινήσει ο άλλος, ούτε εγώ δεν ξέρω τι πρέπει να έχει. Σιγά – σιγά, προοδευτικά και ύπουλα έγινε αυτό.
Πριν από μερικά χρόνια, έβλεπα μια πολύ ωραία κοπέλα κι έλεγα ‘έστω και λίγο να λέει, θα έχουμε θέμα’. Τώρα βλέπω μια ωραία κοπέλα που λέει και ψάχνω και κάτι άλλο, δεν ξέρω ούτε εγώ τι. Είναι τρία με τέσσερα χρόνια που είμαι έτσι».