Συντάκτης: Newsroom
10 Ιουνίου 2022 08:20
Ο Σταμάτης Κραουνάκης μίλησε για τη μοναδική διαδρομή του στη μουσική. Πώς βρέθηκε από τις Πολιτικές Επιστήμες, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, να γράφει τραγούδια για τη Βίκυ Μοσχολιού. Ακόμη για την συνεργασία του με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου, που άφησε εποχή. Αφού μαζί έγραψαν τα τραγούδια που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή.
Η μικρότερη αδελφή του, Δέσποινα Κραουνάκη, μίλησε για τον αδελφό της και περιέγραψε πώς η μητέρα τους έσπασε το πιάνο που του είχε πάρει η ίδια όταν έμαθε ότι δεν πέρασε στη Νομική.
«Η μητέρα μου όταν ο πατέρας μου έχασε τα πάντα, πήρε διαζύγιο για να πάρει το πατρικό της σπίτι και να σώσει ένα μέρος από την περιουσία και να πάρει στοιχεία από τη σύνταξη. Με αυτά πήρε το σπίτι στα Μεσόγεια που έχουμε καταφύγιο όλοι. Ήταν πολύ δυνατή, δεν μάσησε ποτέ και αυτό το έχω πάρει από τη μαμά μου ενώ το θεατρικό από τον μπαμπά μου» είπε ο Σταμάτης Κραουνάκης.
«Σου εύχομαι, Σταμάτη μου, μέσα από την ψυχή μου ότι καλύτερο στη ζωή σου. Σε ευχαριστώ. Έχω χρυσά γεράματα και σου εύχομαι πάντα να προσφέρεις, έτσι όπως είσαι γεννημένος να προσφέρεις. Αγάπη μου γλυκιά να σου χαρίζει η ζωή ότι καλύτερο».
«Ουάου! Δεν θα κλάψω σήμερα, σας το υπόσχομαι. Είναι πολύ θεάρα η mammy, οκ! Εντάξει! Χαίρομαι που είναι υγιής και την έχουμε παρέα μας και κάνουμε τρελά γέλια όταν βρισκόμαστε όλη η οικογένεια μαζί» σχολίασε ο Σταμάτης Κραουνάκης.
«Το 2011. Αργήσαμε λίγο. Εκεί ήθελα άλλον έναν δίσκο με τον Μητροπάνο και δεν πρόλαβα. Ήταν τεράστιος και τεράστια ψυχή και τεράστιο κάρμα. Μου έλεγε ο Τάκης, ο ηχολήπτης μας, “Ο Δημήτρης θα έρθει να πει τα κομμάτια σε δύο ημέρες” κι ερχόταν πριν απ’ όλους μας. Μου έλεγε ο Δημήτρης “δεν μου ‘χει ξανασυμβεί στο στούντιο εγώ να πηγαίνω πριν απ΄ όλους και να περιμένω”. Λατρευτήκαμε με τον Μήτσο. Ήταν σπουδαία στιγμή και σπουδαία συνεργασία και δεν θέλαμε να τελειώσει και τον αγάπησα».
«Το νούμερο 1 είναι με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Της ανήκει δικαιωματικά το νούμερο 1 του έργου μου. Δεν πειράζει που… βρεθήκαμε μακριά με την Άλκηστη. Αυτά γίνονται στις μακρόπνοες σχέσεις. Ο Θεός ξέρει πότε είναι σωστό να βρεθούμε ξανά. Εμένα δεν με στεναχώρησε προσωπικά. Με στεναχώρησε που αυτό που έκανε της έκανε κακό.
Αυτό που με πείραξε είναι ότι δεν με ρώτησε γι’ αυτό που έκανε. Γιατί ήμουν μέσα στο φορτηγό. Επομένως το να μην ξέρω ότι είμαι μέσα στο φορτηγό δεν είναι σωστό. Αν με ρωτούσε, θα της έλεγα να το κάνει, αλλά ενδεχομένως να της έλεγα και πως να το κάνει».
