Στο γηροκομείο η Ρένα Κουμιώτη: Στο πλευρό της η Μαίρη Λίντα

Στο Γηροκομείο Αθηνών, σε διπλανά δωμάτια με τη μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού Μαίρη Λίντα, βρίσκεται εδώ και μερικές εβδομάδες και η ιέρεια του Νέου Κύματος Ρένα Κουμιώτη, σύμφωνα με δημοσίευμα της Espresso.

Η γυναίκα «σύμβολο» του ελληνικού τραγουδιού για πολλές δεκαετίες «σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες», όταν ο πρωτότοκος γιος της Γιάννης Σαββίδης έφυγε ξαφνικά από τη ζωή τον περασμένο Ιούλιο, όπως πρώτη είχε αποκαλύψει η «Espresso» σε πρωτοσέλιδό της. Εκτοτε η ίδια, έχοντας συντροφιά τις αναμνήσεις μιας τεράστιας καριέρας, πολύ καλούς φίλους και κάποιους αγαπημένους της συγγενείς, αποφάσισε να φιλοξενηθεί, όπως αποκαλύπτουμε σήμερα, στο Γηροκομείο Αθηνών, όπου η περίθαλψη είναι μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Η Ρένα Κουμιώτη συνέδεσε το όνομά της με πολύ μεγάλα τραγούδια στα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν μεγάλοι συνθέτες και στιχουργοί επένδυσαν στη φωνή της, η οποία είχε μια ιδιαίτερη χροιά. Αλλωστε, ποιος δεν έχει τραγουδήσει τα υπέροχα τραγούδια της όπως «Αγαπιόμασταν, Θεέ μου», «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες», «Το θαλασσινό τριφύλλι», «Καινούργιο μου φεγγάρι» και τόσες άλλες επιτυχίες, οι οποίες μετρούν πάνω από μισό αιώνα.

Ανθρωπος χαμηλών τόνων η ίδια, δεν προκάλεσε ποτέ για την ιδιωτική της ζωή, ενώ οι εμφανίσεις της στην ελληνική τηλεόραση σπανίζουν. Πριν από περίπου δύο χρόνια, η ίδια θέλησε μέσα από την «Espresso» δημόσια την ημέρα της κηδείας του Γιάννη Πουλόπουλου να μιλήσει για εκείνον.

Τον άνθρωπο που πορεύτηκαν μαζί τόσο στις πίστες μεγάλων νυχτερινών κέντρων όσο και στη δισκογραφία. Η ίδια, μάλιστα, ποτέ δεν έκρυψε ότι ήταν Πουλοπουλικιά, όπως χαρακτηριστικά δήλωνε. Τον περασμένο Ιούλιο και ενώ η ίδια αντιμετώπιζε δικά της σοβαρά προβλήματα υγείας, σαν κεραυνός εν αιθρία έσκασε η είδηση ότι ο πολυαγαπημένος της πρωτότοκος γιος Γιάννης «έφυγε» από ανακοπή καρδιάς.

Κανένας δικός της άνθρωπος δεν μπόρεσε να της πει για την τραγική είδηση θανάτου του γιου της. Αλλωστε, τα σοβαρά προβλήματα υγείας που η ίδια βίωνε δεν θα μπορούσαν παρά να την ισοπεδώσουν ψυχολογικά. Ετσι η ίδια (σύμφωνα με πληροφορίες της «Espresso») δεν έμαθε ποτέ για τον θάνατο του γιου της και ας έχουν περάσει πέντε ολόκληροι μήνες από το τραγικό γεγονός. Ο 61χρονος Νίκος Σαββίδης ήταν ο πρωτότοκος γιος της Ρένας Κουμιώτη και καρπός του έρωτά της με τον Σταύρο Σαββίδη, ένας από τους πρώτους Πόντιους που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Ελληνικού. Ο έρωτάς τους, μεγάλος εκείνη την εποχή. Το ζευγάρι τότε σε μικρή ηλικία παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιο. Μάλιστα, τα πρώτα χρόνια το ζευγάρι τα πέρασε στην περιοχή του Ελληνικού, όπου είχαν αποκτήσει το πρώτο τους σπίτι. Ωστόσο, ύστερα από δύο χρόνια, χώρισαν.

«Ο γάμος ήρθε πολύ νωρίς, το 1960, εννοείται, προτού μπλεχτώ με το τραγούδι. Με τον άντρα μου δουλεύαμε μαζί στον Παπαστράτο και το βράδυ πήγαινε νυχτερινό γυμνάσιο. Εμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε. Γέννησα τον πρώτο μου γιο, που τον πρόλαβε η γιαγιά μου και μου τον μεγάλωσε. Ο γάμος αυτός κράτησε δύο χρόνια – να ξέρετε ότι εγώ πάνω στο “δύο” τις χάλαγα τις σχέσεις μου. Μόνο ο δεύτερος γάμος μου στην Αμερική, όπου πήγα το ’74 ως τραγουδίστρια πια, διήρκεσε πολύ παραπάνω. Χώρισα, λοιπόν, αφού ένιωσα ότι δεν μου πήγαινε αυτός ο άνθρωπος.

Κατάλαβα ότι δεν ήταν ούτε έρωτας ούτε αυτές οι βλακείες. Δεν κρατήσαμε καμιά επαφή. Σήμερα, και να τον δω στον δρόμο, δεν θα τον γνωρίσω. Εμένα με ενδιαφέρουν τα παιδιά μου και τα δύο εγγόνια μου» είχε δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξή της στη «Lifo» η Ρένα Κουμιώτη.

Η ίδια, ύστερα από απόφαση δικής της αλλά και των πολύ στενών της συγγενών, αποφάσισε να φιλοξενηθεί στο Γηροκομείο Αθηνών. Εκεί όπου φιλοξενείται τα τέσσερα τελευταία χρόνια και η αγαπημένη της συνάδελφος και φίλη Μαίρη Λίντα, η οποία μιλάει με τα θερμότερα λόγια για τη φιλοξενία της στο ίδρυμα.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Espresso», οι δύο μεγάλες ερμηνεύτριες (που έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν σε μεγάλες πίστες) δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους όταν συναντήθηκαν ξανά ύστερα από πολλά χρόνια μέσα στο Γηροκομείο Αθηνών, κάνοντας ακόμα και τους πιο δυνατούς που είδαν τη συγκλονιστική σκηνή να λυγίσουν.