Συντάκτης: Newsroom
6 Ιουνίου 2023 10:39
«Είμαι καλύτερα στη ζωή μου, η ζωή συνεχίζεται. Με τον Νίκο Κουρή δεν έχω καμία σχέση, το έχω ξεχάσει τελείως», είπε αρχικά η Μαργαρίτα Θεοδωράκη.
«Είχα πέσει σε ένα πηγάδι, 9 μέτρα βάθος. Κι έμεινα εκεί δύο μέρες. Ήμουν σίγουρη ότι θα πεθάνω κι αυτό ήταν κάτι το φοβερό.
Όλα τα είχα σπάσει, χέρια, πόδια… Ζούσα με την αναμονή του θανάτου. Άρχισα να σκάβω το χώμα με τη μπανέλα του σουτιέν και ανέβηκα δύο μέτρα. Και άρχισα να φωνάζω κι ένας εργάτης με άκουσε και ήρθαν μετά οι πυροσβέστες και με τράβηξαν».
Παράλληλα η Μαργαρίτα Θεοδωράκη εξέφρασε και το παράπονό της για τις τελευταίες επιθυμίες του πατέρα της που με την διαθήκη του της στερεί δικαιώματα πάνω στο έργο του.
«Πάντα νιώθω τυχερή για όλη τη ζωή που έζησα και που είχα αυτόν τον πατέρα. Βέβαια, και η μαμά δίπλα δεν μπορείς να φανταστείς τι σημασία είχε στη ζωή του. Δεν νομίζω ο πατέρας μου να ήταν αυτός που ήταν χωρίς τη Μυρτώ».
«Το πρώτο της ραντεβού το έκανε με τον μπαμπά κρυφά στο άλσος της Νέας Σμύρνης. Πήγαιναν για μπάνιο οι δύο οικογένειες στο Καλαμάκι και εκεί στη θάλασσα την πλησίασε και τη φίλησε. Και ήταν ο μπαμπάς ο Κρητικός και τους φώναζε».
«Την εποχή που κρύφτηκε χάθηκε, έπειτα φυλακή, χάθηκε. Στην εξορία μας πήρε μαζί του. Ξέραμε όμως πού είναι. Όταν ήμασταν μαζί, ήμασταν μαζί. Ήμασταν μία παραδοσιακή οικογένεια. Δεν ήταν απών ποτέ. Είχαμε και ρήξεις, τσακωμούς, όπως όλοι».
«Κατά περίεργο τρόπο έχω την αίσθηση ότι ο μπαμπάς είναι εδώ. Δεν νιώθω ότι έχει πεθάνει. Επειδή η δουλειά μου είναι η μουσική του με την ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» είμαι συνέχεια μαζί του».
«Γίνανε πολλά και διάφορα μετά τον θάνατό του με τις διαθήκες. Είμαι πικραμένη, αλλά κανείς πρέπει να αποφασίζει στη ζωή του να ξεχνάει τα κακά του».
«Δεν είναι μόνο ο Κουρής, όσοι ασχολήθηκαν με το έργο του τους έχει βάλει μες στη διαθήκη για να τους εξασφαλίσει ότι θα συνεχίσουν με το έργο του. Αν είχε ανοίξει τα χαρτιά του, θα είχαμε έναν διάλογο, τον οποίο δεν μου τον επέτρεψε. Παράπονο είναι που δεν μου ξεκαθάρισε όλα αυτά που είναι πολύ περίεργα αλλά μου φτάνουν τα “συγγνώμη” που μου έλεγε».
«Η διαθήκη έγραφε ότι δεν είμαστε κληρονόμοι αλλά είμαστε κληροδόχοι. Μας εξασφαλίζει τα χρήματα αλλά δεν μας δίνει δικαίωμα πάνω στο έργο του για εμένα είναι προσβλητικό και υποτιμητικό γιατί δουλεύω 30 χρόνια με τον πατέρα μου».
