15 Μαΐου 2022 11:45
«Δεν υπάρχει καν τρόπος να πάω να δω τη μητέρα μου. Δεν μπορεί να έρθει ούτε εκείνη. Είναι πολύ δύσκολες οι διπλωματικές σχέσεις αυτή τη στιγμή. Αυτό που περιμένουμε όλοι είναι να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Με στενοχωρεί πολύ αυτή η κατάσταση. Όλους μας επηρεάζει αυτό που ζούμε. Υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν αυτή τη στιγμή.
Πάνω από όλα, θέλουμε να σταθούμε στις οικογένειες που έχουν χάσει τους δικούς τους ανθρώπους. Μετά στους ανθρώπους της χώρας που είναι εισβολέας. Και το λέω αυτό γιατί και στη Ρωσία η κοινωνία έχει χωριστεί στα δύο. Είναι αυτοί που δεν δέχονται τα όσα συμβαίνουν και κάνουν ό,τι μπορούν στέλνοντας ανθρωπιστική βοήθεια, μαζεύοντας υπογραφές, ακόμα και βγαίνοντας στον δρόμο. Είναι και οι άλλοι, που υποστηρίζουν την απόφαση του προέδρου (σ.σ. Βλαντιμίρ Πούτιν). Αν με ρωτάς, εγώ λυπάμαι και τους μεν και τους δε. Γιατί από τη μια είναι αυτοί που υποφέρουν και δεν μπορούν να κάνουν στην ουσία τίποτα σε αυτή τη χώρα και από την άλλη είναι αυτοί που απλούστατα έχουν χάσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Έχουν χάσει τον εαυτό τους.
Οι Ρώσοι τώρα είναι σαν να έχουν μια ρετσινιά. Κανείς δεν πίστεψε ότι θα γίνει αυτό και ο Πούτιν θα εισβάλει. Έγιναν πολλά λάθη. Όλοι γίναμε πολιτικοί αναλυτές και διεθνολόγοι. Ξέρω πολύ καλά τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, το τι έχει συμβεί και πώς φτάσαμε εδώ. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Αυτή τη στιγμή την πληρώνει ο απλός κόσμος και ο άμαχος πληθυσμός. Πεθαίνει κόσμος κι αυτό πρέπει να σταματήσει»
