Για την αβεβαιότητα της πανδημίας μίλησε η Τάνια Τρύπη στο Enjoy.
Με αφορμή την καλοκαιρινή περιοδεία της παράστασης του Χάρη Ρώμα, «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός».
Δύσκολα τα πράγματα και στην οικονομία. Ο κλάδος σας έχει πληγεί πάρα πολύ. Πάνω από έναν χρόνο τα θέατρα κλειστά…
Για κάποιους λόγους οι επιστήμονες αποφάνθηκαν ότια τα θέατρα πρέπει να μείνουν κλειστά και καλά έκαναν γιατί δεν μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές των ανθρώπων.
Εμείς δεν ξέρουμε, η επιστήμη ξέρει. Εμένα δεν με πείραξε ότι έμειναν κλειστά, με πείραξε ότι το υπουργείο Πολιτισμού μάς είχε ξαχασμένους.
Πήραμε ως κλάδος, και έπειτα από διαμαρτυρίες, επιδόματα ως ο τελευταίος τροχός της άμαξας.
Δηλαδή, αν ένας ηθοποιός δεν είχε ένα κομπόδεμα πίσω του ή ένα περιουσιακό στοιχείο, δεν μπορούσε να πληρώσει το ενοίκιο του, το φαγητό του,το ρεύμα του.
Ο κορονοϊός δεν είναι μια απλή γρίπη. Είναι μια επικίνδυνη πανδημία που δεν μπορούμε να την πάρουμε αβίαστα, που δεν ξέρουμε, αν τώρα που θα ανοίξουμε τα σύνορα μας μέχρι την αγορά τι συμπεράσματα θα βγάλουμε.
Ωστόσο, ποια είναι η πρόνοια του κράτους για τον κλάδο μου; Μας λένε να παίξουμε σε ανοιχτούς θεατρικούς χώρους με πληρότητα 50%;
Θα τα βγάλουν τα έξοδα τους οι θεατρικοί παραγωγοί ή όχι; Και αν δεν τα βγάλουν, θα έχουν την αρωγή της Πολιτείας;
Ποια είναι η λογικοί που οι κινηματογράφοι έχουν 75% πληρότητα με μάσκα και το θέατρο 45% με μάσκα;
Δεν σου λέω να τιγκάρεις το θέατρο από τον κόσμο, αλλά σε υπαίθριο χώρο, με αποστάσεις και με μάσκα θα μπορούσες να έχεις περισσότερους θεατές.
Στατικοί θα είναι και θα βλέπουν μια παράσταση.
Νιώθετε άγχος για το μέλλον;
Νιώθω μια αβεβαιότητα, γιατί πρώτη φορά δεν μπορώ να προβλέψω τίποτα.
Να κάνω σχέδια, να κανονίσω κάτι, γιατί νιώθω ότι δεν μου επιτρέπεται, όταν ακούω για τόσες χιλιάδες κρούσματα καθημερινά και για τόσους δεκάδες θανάτους.
Προφανώς, ο εμβολιασμός είναι μια λύση που μας δίνει μια αισιοδοξία.
Αλλά πιστεύω ότι με τον κορονοϊό χρειάζεται ατομική ευθύνη για να μην κολλήσεις ούτε εσύ, αλλά και να μην το μεταδώσεις στους άλλους. Είναι μια εποχή αγέλαστη, με στρες.