Θλίψη στην ΕΡΤ – Πέθανε γνωστός δημοσιογράφος

Θλίψη έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου του δημοσιογράφου Μπάμπη Ζαχαρόπουλου. Ήταν μέλος της οικογένειας της ΕΡΤ.

Kαι η ξαφνική απώλεια του, τους βύθισε όλους στο πένθος.

Ο ίδιος είχε εργαστεί για χρόνια στην παραγωγή του δελτίου ειδήσεων του κρατικού σταθμού.

«Είναι σοκ με ανθρώπους που ήσουν μαζί χθες, προχθές κάθε μέρα στη δουλειά, να ξυπνάς την πρωτομηνιά του Νοέμβρη και να μαθαίνεις πως δεν είναι πια μαζί».

«Aτυχη που συνεργαστήκαμε μόνο δυο χρόνια.… καλό ταξίδι χαμογελάστε άνθρωπε…», «αν είχαν οι άνθρωποι ίχνος από την καλοσύνη σου, αυτός ο κόσμος θα ήταν σίγουρα καλύτερος» γράφουν μεταξύ άλλων στον αποχαιρετισμό τους φίλοι και συνάδελφοι του δημοσιογράφου.

«Όλα έγιναν αργά το βράδυ της Κυριακής. Ήταν η στιγμή που κάλεσε σε βοήθεια τον αδερφό του γιατί ο πατέρας του αισθάνθηκε μια αδιαθεσία, δεν άντεξε την πίεση και το στρες η δική του καρδιά» σημειώνει η ΕΡΤ.

Είχε γεννηθεί το 1972, πρωτότοκος γιος του Φίλιππου και της Αστέρως Ζαχαροπούλου και δούλευε επί 23 χρόνια στη δημοσιογραφική παραγωγή του σταθμού.

Αναλυτικά το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της ΕΡΤ στον Μπάμπη Ζαχαρόπουλο

«Έναν δικό της άνθρωπο, τον δημοσιογράφο Μπάμπη Ζαχαρόπουλο αποχαιρετά η ΕΡΤ. Το νήμα της ζωής του “Μπάμπη όλων μας”, κόπηκε αιφνιδιαστικά το βράδυ της Κυριακής 31 Οκτωβρίου.

Ήταν η ψυχή του καναλιού. Ό άνθρωπος της πρώτης γραμμής… πρόσχαρος, χαμογελαστός, εργατικός… πάντα εκεί.

Σε λίγες ημέρες θα γιόρταζε τα 49 του χρόνια, όμως η καρδιά του τον πρόδωσε. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα, στις 27 Αυγούστου του 1972, πρωτότοκος γιος του Φίλιππου και της Αστέρως Ζαχαροπούλου.

Αρκάς στην καταγωγή, από την Πουρναριά Γορτυνίας. Δούλευε ακούραστα επί 23 χρόνια στη δημοσιογραφική παραγωγή, στη μεγάλη οικογένεια της ΕΡΤ. Ένας άνθρωπος δοτικός, χωρίς κακία, με ευγένεια ψυχής και σεβασμό προς όλους.

Πριν από 6 χρόνια είχε χάσει τη μητέρα του εντελώς ξαφνικά, γεγονός που τον είχε συγκλονίσει. Δεν είχε δικά του παιδιά, μόνο την ανιψιά του, κόρη του αδερφού του Νίκου, την οποία υπεραγαπούσε.

Σήμερα το πρωί δεν ήρθε ποτέ στη δουλειά, η πρώτη και μοναδική φορά…

Όλα έγιναν αργά το βράδυ της Κυριακής. Ήταν η στιγμή που κάλεσε σε βοήθεια τον αδερφό του γιατί ο πατέρας του αισθάνθηκε μια αδιαθεσία, δεν άντεξε την πίεση και το στρες η δική του καρδιά — κι έφυγε για πάντα από κοντά μας.

Θα θυμόμαστε πάντα τον άνθρωπο που αστειευόταν με όποια δυσκολία, τον άνθρωπο που προσπαθούσε να εξελίσσεται και να προχωρά, την ευγενική ψυχή..

Καλό ταξίδι Μπάμπη μας…»