19 Μαρτίου 2019 10:08
Ο θάνατός της αποδίδεται σε υπερβολική δόση βαρβιτουρικών. Είναι ένα θλιβερό, φινάλε, σε μια ζωή που – στην αρχή της τουλάχιστον – φάνταζε όμορφη σαν παραμύθι. Είχε, όμως, και τις σκοτεινές της πλευρές. Και δεν ήταν λίγες.
Λεπτή, ξανθιά, κομψή, αριστοκρατική, η μικρότερη κόρη του Αριέττας και του Σταύρου Λιβανού, του «πατριάρχη» των Ελλήνων εφοπλιστών, μεγάλωσε – όπως και η αδελφή της, η Ευγενία – στον αφρό ενός κύκλου που περιελάμβανε μεγιστάνες, πρίγκιπες, βασιλείς, εξέχουσες προσωπικότητες. Η ανήλικη Τίνα είναι μια «γυναίκα-έπαθλο» για κάθε άντρα. Στην περίπτωσή της, για δύο φιλόδοξα μέλη του ελληνικού εφοπλιστικού λόμπι: τον Αριστοτέλη Ωνάση και τον Σταύρο Νιάρχο. Πρώτος πλησιάζει τον πατέρα της Τίνας για να ζητήσει το χέρι της ο Νιάρχος. Ο γέρο Λιβανός, αρνείται. Του συστήνει υπομονή – η μικρή του κόρη είναι ακόμα παιδί, η αδελφή της πρέπει να παντρευτεί πρώτη. Το ίδιο επαναλαμβάνει και στον Ωνάση. Μόνο που ο Αρίστος δεν μοιάζει με τον Νιάρχο. Όταν θέλει κάτι πολύ, τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Και τώρα θέλει την Τίνα. Κάποια στιγμή, το κάστρο θα πέσει.
Ο γάμος του Αριστοτέλη Ωνάση και της Τίνας Λιβανού γίνεται, στις 28 Δεκεμβρίου του 1946 στο Ελληνικό Ορθόδοξο Καθεδρικό ναό της Νέας Υόρκης με κουμπάρο τον εφοπλιστή Ανδρέα Εμπειρίκο και είναι το κοσμικό γεγονός της χρονιάς. Η Τίνα Λιβανού είναι μόλις 17 ετών. Ο Ωνάσης, 40. Ένα χρόνο αργότερα, ο Σταύρος Νιάρχος ζητάει το χέρι της Ευγενίας, της μεγαλύτερης, λιγότερο όμορφης Λιβανού. Την παντρεύεται κι αυτή είναι η αρχή μιας ιστορικής κόντρας ανάμεσα στους δύο πλουσιότερους Έλληνες της εποχής, που ανταγωνίζονται λυσσαλέα, στα πάντα: στις γυναίκες, στις μπίζνες, στις θάλασσες, στα γιοτ. Ο Νιάρχος σαλπάρει με την «Κρεολή» – ο Ωνάσης, ναυπηγεί ένα πλωτό ανάκτορο: το «Χριστίνα». Ο Νιάρχος αγοράζει τη Σπετσοπούλα. Ο Ωνάσης στήνει έναν επί γης Παράδεισο, στον Σκορπιό.
Εν τω μεταξύ, η Τίνα και ο Αρίστος αποκτούν δυο παιδιά, τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα και ζουν μια λαμπερή κοσμική ζωή. Σταδιακά όμως, οι δεσμοί τους ατονούν. Δε βρίσκονται πια μαζί παρά μόνο όταν πρόκειται να παραστήσουν τους ευτυχισμένους οικοδεσπότες. Η Τίνα ξέρει πως ο Αρίστος την απατά. Ενίοτε, τον πληρώνει με το ίδιο νόμισμα. Ύστερα, μπαίνει στο κάδρο η Μαρία Κάλλας. Και η περίφημη κρουαζιέρα στο Αιγαίο, το καλοκαίρι του ’59. Στην αρχή όλα πάνε καλά. Η Τίνα, ανυποψίαστη για το δράμα που παίζεται γύρω της απολαμβάνει την συντροφιά της Μαρίας πάνω στο «Χριστίνα». Μάλιστα, στα μέσα του ταξιδιού, η παρέα επισκέπτεται το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και οι δύο γυναίκες φωτογραφίζονται παρέα. Ύστερα, όσο περνούν οι μέρες, οι δύο εραστές, ο Ωνάσης και η Κάλλας, δεν μπαίνουν πια στον κόπο να κρατήσουν τα προσχήματα. Συντετριμμένη, η Τίνα εγκαταλείπει βιαστικά το σκάφος. Ο γάμος της, έχει ναυαγήσει.
Τον Νοέμβρη του 1959 η Τίνα Λιβανού – Ωνάση υποβάλλει αίτηση διαζυγίου στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης λόγω μοιχείας. Το 1961 παντρεύεται πάλι, με τον Τζων Σπενσερ – Τσώρτσιλ, Μαρκήσιο του Μπλάντφορντ από τον οποίο όμως θα χωρίσει αργότερα. Και τέλος, το 1971 θα κάνει ακόμα έναν γάμο μυστήριο: με τον Σταύρο Νιάρχο, χήρο πια, μετά την απώλεια της αδελφής της Ευγενίας που έχει πεθάνει, ένα χρόνο νωρίτερα, στη Σπετσοπούλα, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Για τον Νιάρχο ο γάμος αυτός είναι ένας θρίαμβος, η εκπλήρωση -ίσως- ενός παλιού απωθημένου. Για την Τίνα, είναι μια γλυκιά εκδίκηση, ένα καλά υπολογισμένο χτύπημα στον άντρα που λάτρεψε και μίσησε: τον Αριστοτέλη Ωνάση.
Το τελευταίο, αβάσταχτο χτύπημα, περιμένει και τους δύο, στην επόμενη στροφή. Στις 22 Ιανουαρίου του ’72, ο γιος τους, ο Αλέξανδρος Ωνάσης χάνει τη ζωή του σε τραγικό αεροπορικό δυστύχημα. Yπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, όμως. Ακόμα και τώρα. Δύο χρόνια αργότερα, η Τίνα θα τον ακολουθήσει αφήνοντας πίσω την ανάμνηση της χρυσής ομορφιάς της, που χώρισε δύο άντρες, έφτιαξε έναν μύθο και τελικά, πληρώθηκε πολύ ακριβά…
Στην παράσταση που σκηνοθετεί και γράφει ο Σταμάτης Φασουλής, τον Ωνάση θα ενσαρκώσει ο ίδιος. Πλην όμως, όχι την περίοδο της νιότης του.
https://www.youtube.com/watch?v=7Z1m_Y15nqE
