Βάνα Πεφάνη: Για 18 χρόνια έμενε στο σπίτι που κατοικούσε η Έλλη Λαμπέτη

Η Βάνα Πεφάνη παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται».

Η Βάνα Πεφάνη μίλησε, μεταξύ άλλων, για την απόφασή της να φύγει από την τηλεόραση ενώ αποκάλυψε πως για 18 χρόνια έμενε στο σπίτι που κατοικούσε η Έλλη Λαμπέτη.

«Είμαι μια σύμπτωση ολόκληρη. Τα πράγματα συνήθως μου τυχαίνουν, δεν τα σπρώχνω. Ακόμα και τώρα μερικές φορές δεν είμαι σίγουρη αν θα συνεχίσω να κάνω αυτή τη δουλειά. Αυτά που καθόρισαν τις αλλαγές μου ήταν οι απώλειες και όχι τα τυχαία γεγονότα ούτε οι ευτυχισμένες στιγμές. Το βαθύ τραύμα είναι που με άλλαξε. Ήθελα να απομακρυνθώ από την τηλεόραση και για τον κόσμο και για μένα».

«Παλαιότερα ήμουν απότομη και επιθετική, το έχω πληρώσει αυτό, έχω χάσει ανθρώπους από τη ζωή μου. Αυτό που ακόμα δεν μπορώ να διαχειριστώ πολύ καλά είναι ο θυμός μου, δεν θέλετε να με δείτε θυμωμένη. Ευτυχώς ο θυμός μου δεν κρατάει πολύ πια. Είναι έντονος ο θυμός, αλλά έντονη και η συγγνώμη».

«Έμενα για 18 χρόνια στο σπίτι της Έλλης Λαμπέτη. Κάθε φορά που έκανα χάλια παράσταση έμπαινα στο σπίτι κι έλεγα… ωχ, το φάντασμα της Λαμπέτη. Αλλά αισθανόμουν πολύ ωραία που κατοικούσα σε ένα σπίτι που είχε κατοικίσει ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος. Τελείωσα τη σχολή και ήμουν υποψήφια για το βραβείο Λαμπέτη και ξαφνικά μένω σπίτι της», είπε η Βάνα Πεφάνη.

Βάνα Πεφάνη: «Η επιλογή μου να γίνω ηθοποιός είχε ως τίμημα να μη μιλάω με τον πατέρα μου»

H Βάνα Πεφάνη ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Κυψέλη».

Η Βάνα Πεφάνη μίλησε για το τίμημα που είχε η επιλογή της να γίνει ηθοποιός. Πιο συγκεκριμένα αποκάλυψε ότι αυτή της η επιλογή είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει να μιλάει με τον πατέρα της για 5-6 χρόνια.

«Η απόφασή μου να γίνω ηθοποιός είχε τίμημα. Τα πρώτα χρόνια δε μιλιόμασταν με τον πατέρα μου. Από τα 18 μου μέχρι τα 23-24 δε μίλαγα με τον πατέρα μου. Η μαμά μου πάνω στον πρώτο χρόνο, έκανε τα κονέ της με τον διευθυντή της σχολής μου. Κατάλαβε ότι πρέπει να το κάνω. Ο πατέρας μου άργησε να το δεχτεί και να μου μιλήσει. Είμαστε πολύ εγωιστές και οι δυο. Κάποια στιγμή και οι δυο αποφασίσαμε ότι παρατράβηξε. Μέσω της μητέρας μου έγινε η ένωση. Οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι».

«Τότε, δεν καταλάβαινα ότι μου έλειπε η στήριξή του. Είχα τέτοια δυναμική που νόμιζα ότι δε χρειαζόμουν κανέναν. Τώρα που το βλέπω, ναι μου έλειπε. Ο πατέρας μου ερχόταν κρυφά στο θέατρο. Δεν ήξερα ποτέ ότι ήταν εκεί. Ήθελε να διαπιστώσει, να ελέγξει ότι είμαι οκ».