Βικτόρια Χίσλοπ: «Φτάνω στο σπίτι μου κάθε φορά που βγαίνω από το αεροπλάνο και πατάω το πόδι μου στην Ελλάδα»

Η Βικτόρια Χίσλοπ κάποτε ήθελε να γίνει αρχαιολόγος. τελικά σπούδασε Φιλολογία και από τότε δεν έχει σταματήσει να γράφει. Είτε άρθρα για εφημερίδες, είτε μερικά από τα ωραιότερα μυθιστορήματα που έχουμε διαβάσει. Αγαπημένο της θέμα, η Ελλάδα.

Βικτόρια Χίσλοπ: «Φτάνω στο σπίτι μου κάθε φορά που βγαίνω από το αεροπλάνο και πατάω το πόδι μου στην Ελλάδα».

Τι σας κινητοποίησε να γράψετε;

«Αγαπούσα τη συγγραφή ήδη από τα παιδικά μου χρόνια. Ηταν ο πιο φυσικός και αυθόρμητος τρόπος να εκφραστώ. Ακόμα και σήμερα, όταν ανατρέχω σε κάποια βιβλία από τα πρώτα χρόνια μου στο σχολείο, διαπιστώνω ότι αυτός ήταν ο τρόπος μου να επικοινωνώ – ήταν πάντα πρωτεύον για μένα. Το γράψιμο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου έκτοτε. Σπούδασα Αγγλική Φιλολογία, αργότερα εργάστηκα σε εκδοτικό οίκο, μετά στις δημόσιες σχέσεις, κατόπιν στη δημοσιογραφία. Στην καρδιά όλων ήταν ο γραπτός λόγος. Τώρα πια είμαι συγγραφέας. Και όπως πάντα, έτσι και τώρα αυτός είναι ο τρόπος μου να εκφράζομαι. Και αυτό ισχύει για ό,τι έχω γράψει μέχρι σήμερα, από την αρχή μέχρι ΤΟ νέο βιβλίο μου, τη συνέχεια του «Νησιού» με τίτλο «Μια νύχτα του Αυγούστου».

Μικρή πώς ονειρευόσασταν τον εαυτό σας;
«Ηθελα να γίνω τενίστρια και αργότερα αρχαιολόγος. Ακόμα παίζω τένις στον ελεύθερο χρόνο μου και έχω αναμειχθεί με την Αρχαιολογία. Είμαι πρέσβειρα της δράσης «Κνωσός 2025» και βοηθώ για τη συγκέντρωση 2 εκατ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση ενός νέου ερευνητικού κέντρου για αρχαιολόγους στην Κνωσό. Επίσης, ο κεντρικός χαρακτήρας στην Κάρτ ποστάλ» είναι αρχαιολόγος»

Ποιοι ήταν οι παιδικοί ήρωες σας;

« Νομίζω οι δάσκαλοι μου. Αγαπούσα ΤΟ σχολείο και πάντα θαύμαζα τους δασκάλους μου, Γνώριζαν τόσα πολλά και ενδιαφέρονταν τόσο να μας τα διδάξουν. Οι δύο δασκάλες μου, η Μις Γουόλντρον και η κυρία Ντέρικ, είχαν καθοριστική επιρροή πάνω μου»

Εχετε ανακαλύψει τι είναι αυτό που σας συνδέει τόσο βαθιά με τη χώρα μας;

«Δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Είναι μυστήριο ακόμα και για μένα την ίδια. Και δεν έχω καταφέρει να το ερμηνεύσω με τη λογική. Είναι πραγματικά περίεργο το αίσθημα ότι φτάνω στο σπίτι μου κάθε φορά που βγαίνω από το αεροπλάνο και πατάω το πόδι μου στην Ελλάδα. Αλήθεια, δεν το καταλαβαίνω ούτε η ίδια», λέει στο Gala.