Κώστας Χαρδαβέλλας: Ο Ρεπόρτερ έφυγε
Όταν η τηλεόραση είχε ακόμη έντονες δόσεις ρομαντισμού, την δεκαετία του ’80, θυμάμαι ως παιδί να βλέπω έναν κύριο στην οθόνη που αν και ένιωθα πως με κάποιο τρόπο κοιτούσε […]
Συντάκτης: Newsroom
2 Ιουλίου 2022 11:30
Ο ηθοποιός Βλαδίμηρος Κυριακίδης αποκάλυψε στη δημοσιογράφο Έρη Βαρδάκη τις δυσκολίες που αντιμετώπισε τον πρώτο καιρό που μετακόμισε στην Αθήνα για να γίνει ηθοποιός.
«Ποτέ δεν πίστεψα ότι είμαι ωραίος άνδρας. Ακόμα και από την σχολή δεν με ενδιέφεραν ποτέ οι ρόλοι των ωραίων, πάντα έψαχνα κάτι για να τσαλακωθώ μέσα μου. Ξεκίνησα να σαρκάζω τον ίδιο μου τον εαυτό σαν παιδάκι από άμυνα για να με δεχθούν οι φίλοι μου. Αυτό εξελίχθηκε μετά σαν προσόν».
«Ξεκίνησα να παίζω από το 1980, επί σειρά ετών δεν πληρωνόμουν και δεν με ενδιέφερε. Ζούσα με ψωμοτύρι. Ήμουν 18 ώρες μέσα στο θέατρο, δούλευα, έκανα όλες τις δουλειές χωρίς να πληρώνομαι. Και εκεί έμαθα σχεδόν όλες τις δουλειές του θεάτρου. Πηγαίναμε και παίρναμε ρεφενέ όλοι μαζί στο τέλος ψωμοτύρι, το βάζαμε κάτω και το τρώγαμε».
«Αυτά τα πρώτα χρόνια που ήρθα στην Αθήνα, τα χαρακτηρίζω χρόνια της πείνας. Περνούσα πολύ καιρό με ένα καλαμάκι το μεσημέρι και ένα καλαμάκι το βράδυ. Σκέτο καλαμάκι, ούτε καν με πίτα απ’ έξω και με φιλοξενούσαν. Ήμουν τρεισευτυχισμένος ενώ περπατούσα από το Κολωνάκι μέχρι το Κουκάκι με τα πόδια»