23 Νοεμβρίου 2021 18:15
«Η Βίκυ Καγιά μου είπε να πάω στο GNTM. Πήγα στην οντισιόν, απέτυχα παταγωδώς ως coach. Ήμουν πάρα πολύ ειλικρινής, τους είπα ότι είχα πάει για τη Βίκυ και ότι μπορούσα να γίνω art director. Μου λείπει η Βίκυ γιατί ήταν το GNTM. Ξεκίνησε με τη Βίκυ. Αλλά όταν ήταν δικιά της η απόφαση… Το έλεγε πολύ καιρό. Όταν μου το είπαν ήταν σοκ πώς θα βγει το GNMT γιατί δεν ήμασταν παρουσιαστές και η Βίκυ έφερνε και τη μόδα και την παρουσίαση. Σε προσωπικές αποφάσεις δεν παρεμβαίνω. Η Βίκυ θα μπορούσε να μου πει κάτι, εγώ να πω στη Βίκυ τι; Δεν τσακώθηκα με τη Βίκυ» είπε.
«Η μόδα πάντα έχει να κάνει και με τον σχολιασμό. Το θέμα δεν είναι ότι είμαστε ντυμένες και μας φοράνε τα ρούχα, εμείς τα φοράμε. Έχω φτάσει 46 χρονών κάνοντας πάρα πολλά λάθη και ξέρω τι μου αρέσει και τα ρούχα που φοράω δεν με φοράνε. Αν με σχολιάσει κάποιος στην τηλεόραση και έχεις προσωπικότητα και δεν σε φοράει το ρούχο δεν σε αφορά η κριτική, δεν σε επηρεάζει. Όταν όμως το ρούχο σε έχει φορέσει -γιατί δεν είναι το φόρεμα που θα σε κάνει όμορφη, είναι η ψυχή σου- αν η ψυχή σου είναι όμορφη ό,τι και να σου πει ο άλλος δεν σε αφορά. Όταν το σχόλιο δεν έχει κακία μέσα αλλά χιούμορ δεν με ενοχλεί».
«Έχει λήξει. Eίναι όντως κανόνας ότι οι ρίγες όπως και το λευκό δίνει όγκο. Είναι κάτι που οι ενδυματολόγοι το λένε πάντα. Το λάθος είναι ότι είχε μια δόση κακίας σε έναν άνθρωπο που δεν ήταν φίλος του και σε έναν άνθρωπο που δεν είχε καν βήμα. Αυτό που έχω καταλάβει ότι όταν έχεις μια πλατφόρμα και σε ακολουθεί κόσμος πρέπει να προσέχεις τι λες και πώς το λες».
«Αν έχω υποστεί bullying; Με λένε Ζενεβιέβ και μεγαλώνω στην Ελλάδα. Έχω περάσει φρικτά με αυτό το όνομα. Ήμουν και εύκολο θύμα γιατί και είχα περίεργο όνομα. Eίχα πάρα πολλή ακμή, ήμουν η πιο ψηλή και λόγω του θυρεοειδή ήμουν στέκα, σαν οδοντογλυφίδα. Τότε το bullying το ζούσαμε πολλά παιδιά. Έχω περάσει χρόνια ψυχανάλυσης να λέω στη μαμά μου ότι δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πάω στο σχολείο αφού δεν περνάω καλά» είπε.
«Σαν οικογένεια αποφεύγουμε γενικότερα το παπαρατσικό. Τον σύζυγό μου δεν τον αφορά καθόλου. Δεν είναι ανάγκη να έχει όλη η οικογένεια την έκθεση.
Κοιμόμαστε 8.30 το βράδυ. Τον γιο μου δεν τον ενδιαφέρει το GNTM. Η Ροζαλία έρχεται στα γυρίσματα, οπότε το βλέπει από μέσα. Της δείχνω κάποια concept που της αρέσουν στο youtube.
Θα την άφηνα να μπει σε ένα ριάλιτι μόδας. Τα παιδιά που μπαίνουν είναι ενήλικα. Είναι ένα μάθημα.
Τα παιδιά μου τα έχω μεγαλώσει με την άποψη ότι δεν έχουν δικαίωμα να σηκώσουν χέρι ό,τι κι αν συμβεί και στα δύο το ίδιο, δεν διαχωρίζω τη Ροζαλία από τον Μιχάλη. Θες να φωνάξεις; Στρίγκλα αλλά δεν μπορείς να σηκώσεις το χέρι σου».
«Αυτά τα μαλλιά που βλέπεις είναι προσθετικά. Το 80% των μαλλιών μου το έχω χάσει. Αφαίρεσα τον θυρεοειδή μου. Είχα πρόβλημα από πολύ πιτσιρίκι. Είμαι της γενιάς του Τσέρνομπιλ και πειράχτηκε πάρα πολύ και ήξερα ότι θα αναγκαστώ να τον αφαιρέσω.
Πριν ξεκινήσει η πανδημία είχα όζο σε μέγεθος όσο ένα μπαλάκι του γκολφ και κινδύνευαν οι φωνητικές μου χορδές και ο φάρυγγας. Πιο πολύ κινδύνευα να γίνει καρκίνος, όσες παρακεντήσεις κι αν έκανα, για ένα χιλιοστό. Από την αφαίρεση και μετά υπάρχει μια τεράστια ταλαιπωρία. Αυτό που σου λένε οι γιατροί -τον αγαπώ πολύ τον γιατρό μου- είναι ότι όταν τον αφαιρέσεις αλλάζει το 70% της ζωής σου. Εγώ ευτυχώς είχα κάνει τα παιδιά μου οπότε μπόρεσα να μείνω έγκυος. Εγώ έχασα τα μαλλιά μου. Είναι το αποτέλεσμα της αφαίρεσης. Θα μπορούσα να είχα χάσει τα δόντια μου, τα νύχια μου.
Το άλλο που με ταλαιπωρεί είναι ότι έχω γίνει αλλεργική σχεδόν σε οτιδήποτε. Στον τελευταίο κύκλο του GNTM κόβαμε το γύρισμα για να μου κάνουν ενέσεις κορτιζόνης. Δεν μπορείς να με βάψεις με οτιδήποτε.
Φαντάσου να εργάζεται με πανδημία και το ανοσοποιητικό σου σύστημα να είναι το χειρότερο.
Εγώ είμαι ορφανή. Ο Βασίλης έχει τους γονείς του και είναι πολύ σημαντικοί για εμάς, δεν θα μπαίναμε στη διαδικασία να διακινδυνεύσουμε να πάθουν κάτι και να φταίμε εμείς.
Έχω χάσει τους γονείς μου από το 2007. Η μητέρα μου έφυγε πρώτη και ήταν η αρχή του ντόμινο. Δεν μιλάω ποτέ για το παρελθόν γιατί είναι κάτι που δεν ξέρω πώς να το χειριστώ χωρίς να καταρρεύσω. Οι συνεντεύξεις μένουν και μπορεί να με δουν. Δεν με έχουν δει να διαλύομαι. Το χειρίζομαι ψυχολογικά ώστε να μπορώ να αντεπεξέρχομαι σωστά απέναντι στα παιδιά μου και τους συνεργάτες μου.
Σε δέκα χρόνια θα είμαι 56 δηλαδή θα έχω καταφέρει να είμαι 4 χρόνια παραπάνω από ό,τι κατάφερε να είναι η μαμά μου σε αυτόν τον πλανήτη. Αυτό θέλω, θέλω να γεράσω. Θέλω να δω τα παιδιά μου. Η μητέρα μου έφυγε από καρκίνο».
